کد مطلب:33526 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132

خداوند ستار است. اما ستاریت خداوند فقط به پوشیدن عیوب و ذنوب منحصر نمی شود، بلكه ستاریت باری در این عالم معنای بنیادی تری نیز دارد: خداوند بر همه چیز این جهان پرده ای از خفا كشیده است. یعنی حجم عظیمی از حقایق در این عالم مخفی هستند و آنچه مكشوف آدمیان است بسی كمتر از آن چیزهایی است كه مخفی اند. همین خفاهاست كه زندگی بشری بنحو جاری را امكان پذیر كرده است. ما به علت این خفاهاست كه می توانیم در كنار یكدیگر بنشینیم، به سخن یكدیگر گوش بسپاریم و به كمك یكدیگر بشتابیم و با یكدیگر دوستی بورزیم و از هم نگریزیم. بقول یكی از عارفان:

لو كانت الذنوب تفوح، ما جلس احد الی احد

اگر گناهان بو می دادند، كسی در كنار كس دیگری نمی نشست.

از همه مهمتر به علت همین ستاریت است كه گرم در بازی و كار هستیم و چون از عواقب امور بی خبریم، با امید و آرزوی بسیار به دنبال مقاصد خود می دویم. این امید و شوق، عیوب كار را بر ما می پوشاند و ما را از كارها و امور مهم دیگر غافل می دارد.